• రైతులు తమ పంటలలో వచ్చే తెగుళ్ల నియంత్రణ కోసం రసాయన పురుగుమందులపై ఆధారపడతారు. • నిరంతరంగా పురుగుమందులను ఉపయోగించడం వల్ల మిత్ర పురుగుల జనాభా తగ్గుతుంది. • కొన్నిసార్లు, పురుగుమందులను వాడినప్పటికీ తెగులు నియంత్రించబడదు మరియు తెగుళ్ళు వ్యాప్తి చెందుతాయి. • మిత్ర పురుగులు, తెగుళ్ల యొక్క గుడ్లు, గొంగళి పురుగులు మరియు ప్యూపలను ఆహారంగా తీసుకొని జీవిస్తాయి. అందువల్ల వారి మనుగడకు వివిధ దశల తెగుళ్ళు అవసరం, వీటిని రైతులు విషపూరిత పురుగుమందులను ఉపయోగించి నాశనం చేస్తున్నారు. • ఈ ప్రయోజనం కోసం, పొలంలో చిన్న ప్రాంతంలో వివిధ పంటలను పండించడాన్ని “ఎంటోమోఫేజ్ పార్క్” అని అంటారు. • కొన్ని సార్లు తర్వాత ప్రయోగశాలలో సహజ శత్రువుల సంఖ్యను పెంచే సమయంలో పురుగు యొక్క గుడ్డు పెట్టే సామర్ధ్యం మరియు ఇతర జన్యు లక్షణాలు తగ్గుతాయి. ఈ పరిస్థితులలో, ఉద్యానవనంలో ఈ మిత్ర పురుగులను పెంచడం మంచిది. • ఈ రకమైన పార్క్ ఎంత విస్తీర్ణంలో నిర్మించాలో వ్యవసాయ పొలం యొక్క పరిమాణంపై ఆధారపడి ఉంటుంది. మీకు ఒక హెక్టర్ పొలం ఉంటే, అంటే సుమారు 2.5 ఎకరాలు, ఈ పార్కుకు కనీసం ఒకటి లేదా రెండు గుంట భూమి అవసరం. • ఈ ఉద్యానవనంలో పెంచే పంటల ఎంపిక ఆ ప్రాంతం మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. • సాధారణంగా మొక్కజొన్న, లూసర్న్, పొగాకు, హైబ్రిడ్ ప్రత్తి, బంతి, సోనముఖి (సెన్నా), అలసంద, జొన్న, కాసియా, లాంటానా, నేపియర్ గడ్డి, జిన్నియా మొదలైనవి ఎంచుకోవాలి. • పురుగుమందులను చల్లడం తప్ప ఈ పంటలను నిర్వహించడానికి అన్ని రకాల సాగు పద్దతులను అనుసరించాలి. • ఈ ఉద్యానవనంలో నాటిన పంటల నుండి ఎటువంటి ఉత్పత్తులను ఆశించవద్దు. ఇవి పరాన్నజీవుల కోసమే పెంచబడినవి. • పొలంలో అత్యంత విషపూరిత పురుగుమందులను పిచికారీ చేసేటప్పుడు మిత్రపురుగులు వేరే ప్రదేశాలలో ఆశ్రయం పొందుతాయి.